Jakie Domy Najlepiej Sprzedają Się W 2025 Roku?

Rynek nieruchomości bywa kapryśny i nieprzewidywalny, niczym wiosenna pogoda w Tatrach, potrafi zaskoczyć gwałtownymi zmianami nastrojów i trendów. Wielu właścicieli zastanawia się, planując sprzedaż: jakie domy najlepiej się sprzedają i co decyduje o tym, że jedna nieruchomość znika z rynku w mgnieniu oka, a inna miesiącami czeka na swojego amatora? Obecna analiza wskazuje dość jednoznacznie – najszybciej i najchętniej kupowane są mieszkania do 50 mkw. oraz niewielkie domy o powierzchni do 120 mkw..

Redakcja podjęła się analizy sygnałów płynących bezpośrednio z rynku, z punktu widzenia pośredników, którzy na co dzień mierzą puls branży, badając aktualne nastroje kupujących i sprzedających. Zebrane dane, niczym puzzle układające spójny obraz popytu i podaży, pozwalają zidentyfikować typy nieruchomości, które cieszą się największym powodzeniem, a także te, które pozostają na listach ofertowych niczym niesprzedane wczorajsze pieczywo.

Analiza powyższych danych rynkowych rzuca światło na preferencje współczesnych nabywców nieruchomości. Jest to rynek zdominowany przez poszukiwania konkretnych, optymalnych rozwiązań, podyktowanych realiami finansowymi, potrzebami inwestycyjnymi i zmieniającymi się stylami życia.

Wyraźny sygnał płynie z rynku: liczy się metraż, ale nie ten imponujący i rozległy, a raczej ten przemyślany i funkcjonalny. Wartości takie jak przystępność cenowa i przewidywalność kosztów eksploatacji grają pierwsze skrzypce, wpływając na dynamikę sprzedaży w poszczególnych segmentach.

Znaczenie ceny: Ile kosztuje najlepiej sprzedający się dom lub mieszkanie?

Cena, moi drodzy, cena – to często pierwszy i ostatni filtr w poszukiwaniu wymarzonej nieruchomości. Możesz mieć dom niczym pałac z bajki, ale jeśli cena przyprawia o zawrót głowy niczym wejście na Mont Blanc, szansa na szybką sprzedaż maleje z każdym dniem.

Obecnie, gdy mowa o tym, jakie domy najlepiej się sprzedają, trzeba jasno powiedzieć, że ich popularność jest nierozerwalnie związana z akceptowalnym dla rynku pułapem cenowym.

Widzimy wyraźny trend, że kupujący domy jednorodzinne nieprzekraczające pożądanej magicznej granicy 120 mkw., mają w głowie konkretny budżet. Ten budżet najczęściej oscyluje w okolicy 500 tysięcy złotych.

Oczywiście, jest to wartość orientacyjna dla większych ośrodków w regionach o umiarkowanych cenach, bo w mniejszych miasteczkach czy na wsi ten pułap jest niższy, schodząc często do 300 tysięcy złotych.

Przekroczenie tej bariery cenowej dla małych domów zazwyczaj skutkuje gwałtownym spadkiem liczby potencjalnych nabywców.

Jest to prosta matematyka rynku: więcej ludzi może sobie pozwolić na kredyt lub gotówkę w tym przedziale, co generuje większy popyt.

Z kolei, natomiast zainteresowanie dużymi mieszkaniami, które siłą rzeczy są droższe, jest wyraźnie niższe.

Niższy popyt na metraże powyżej 60-70 mkw., nie wspominając o stumetrowych kolosach, przekłada się na pewne obniżanie ich cen przez sprzedających.

Jednakże, trzeba zaznaczyć, że na rynku jako całość nie obserwujemy jeszcze masowych, lawinowych spadków cen.

Sprzedający, choć skłonni do negocjacji, nie są zdesperowani i obniżki, na które się decydują, zazwyczaj nie są wielkimi kwotami.

Czasem wygląda to, jak gra w kotka i myszkę, gdzie obie strony badają granice ustępstw, a rzeczywiste transakcje finalizowane są po niewielkich korektach ceny ofertowej.

Decydując się na wystawienie nieruchomości na sprzedaż, trzeba patrzeć na cenę oczami kupującego.

On nie patrzy tylko na koszt zakupu, ale także na przewidywane koszty utrzymania – media, podatki, potencjalne remonty, które w przypadku większych i starszych nieruchomości szybko potrafią „dobić” miesięczny budżet.

Dlatego właśnie dom za 600 tysięcy z rachunkami za ogrzewanie na poziomie 1500 złotych miesięcznie staje się mniej atrakcyjny od tego za 500 tysięcy z kosztami o połowę niższymi.

Nabywcy są dziś znacznie bardziej świadomi całkowitego kosztu posiadania, a nie tylko samej ceny zakupu.

Analizują swoje przyszłe obciążenia finansowe, często kalkulując, czy stać ich nie tylko na ratę kredytu, ale i na życie w danej lokalizacji z uwzględnieniem wszystkich opłat.

Segment najlepiej sprzedających się nieruchomości, czyli małe mieszkania i mniejsze domy, mieści się w przedziale cenowym dostępnym dla szerszej grupy potencjalnych nabywców – zarówno singli, młodych par, jak i inwestorów.

Taka strategia cenowa, zgodna z rynkowymi możliwościami nabywczymi, jest kluczem do sukcesu na współczesnym rynku.

Postawienie ceny zbyt wysoko, w oderwaniu od realiów popytu na dany typ nieruchomości i jego metraż, jest prostą drogą do długiego oczekiwania na klienta.

Rynek jest bezlitosny i szybko weryfikuje nierealne oczekiwania cenowe sprzedających, którzy tkwią w przekonaniu, że ich „cztery kąty” są warte majątek.

Z drugiej strony, dynamiczne tempo sprzedaży małych, przystępnych cenowo nieruchomości sprawia, że ich ceny utrzymują się na stabilnym poziomie, a nawet mogą delikatnie rosnąć w lokalizacjach z ograniczoną podażą.

To efekt prawa popytu i podaży – tam, gdzie chętnych jest dużo, ceny trzymają się mocno, a negocjacje są symboliczne.

Szczególnie dotyczy to rynków w największych aglomeracjach, gdzie mimo wysokich cen jednostkowych za metr, małe metraże w absolutnym ujęciu pozostają "najtańsze" i tym samym najbardziej dostępne.

Różnice cenowe między mniejszymi a większymi ośrodkami w kontekście domów do 120 mkw. (500 tys. vs 300 tys.) pokazują regionalne zróżnicowanie siły nabywczej i kosztów budowy czy zakupu działki.

Niemniej jednak, proporcjonalnie do lokalnych realiów, to właśnie te metraże i te pułapy cenowe cieszą się największą popularnością.

Domy 200-300 mkw. za 800 tysięcy czy milion złotych po prostu odstraszają większość potencjalnych kupujących, którzy szukają stabilizacji finansowej, a nie comiesięcznych zmagań z rachunkami i konserwacją kolosa.

Podsumowując kwestię ceny, jej odpowiednie pozycjonowanie, zgodne z rynkowymi możliwościami i popytem na konkretny metraż i typ nieruchomości, jest fundamentalnym czynnikiem warunkującym sukces sprzedaży w obecnych warunkach.

Kto chce szybko i sprawnie sprzedać, musi pogodzić się z realiami cenowymi i metrażowymi, które dyktuje dziś rynek.

Dom lub mieszkanie "na każdy portfel", oczywiście w swojej kategorii metrażowej, to przepis na powodzenie w transakcji.

Szczególnie małe mieszkania, będące najniższym progiem wejścia na rynek dla młodych osób, singli czy inwestorów, cieszą się stabilnym popytem, co stabilizuje ich ceny.

Duże metraże zaś, postrzegane jako luksus lub nadmiar, napotykają na opór cenowy, który siłą rzeczy wpływa na czas sprzedaży i możliwości negocjacyjne.

W mniejszych miejscowościach, gdzie koszty gruntu i budowy są niższe, domek do 120 mkw. w cenie mieszkania w dużym mieście staje się atrakcyjną alternatywą dla tych, którzy mogą pozwolić sobie na życie poza metropolią, a ich budżet to często ok. 300 tysięcy złotych.

Widzimy więc wyraźnie, że to nie tylko sama kwota na metce decyduje, ale jej relacja do oferowanego metrażu, typu nieruchomości oraz przewidywanych kosztów eksploatacji, a wszystko to przez pryzmat siły nabywczej potencjalnego klienta.

Cena musi być "trawienna" dla statystycznego Polaka, który marzy o własnych czterech kątach, a nie tylko dla wąskiej grupy zamożnych klientów.

Zarówno dla kupujących dom, jak i mieszkanie, poszukiwania często zaczynają się od zdefiniowania budżetu, a dopiero potem kryteriów metrażu i lokalizacji.

Największą pulę nieruchomości poszukiwanych w danym momencie stanowi oferta, która wpisuje się w najbardziej powszechne widełki cenowe, a te widełki są obecnie dość restrykcyjne.

Każdy dodatkowy metr kwadratowy powyżej pożądanego optimum (50 mkw. dla mieszkania, 120 mkw. dla domu) oznacza proporcjonalny wzrost ceny, który szybko eliminuje znaczną część potencjalnych klientów.

To zjawisko jest szczególnie widoczne w przypadku domów, gdzie koszt budowy metra kwadratowego, nawet przy samofinansowaniu, stanowi znaczące obciążenie, a każdy "nadprogramowy" metr podbija ostateczny rachunek.

Z kolei, sprzedający duże, trudniej zbywalne nieruchomości muszą być gotowi na ustępstwa cenowe, aby w ogóle nawiązać dialog z nielicznymi zainteresowanymi.

Niemniej jednak, jak już wspomniano, obecna sytuacja na rynku nie skłania sprzedających do drastycznych obniżek – jest to raczej rynek negocjacji rzędu kilku procent, a nie kilkunastu czy kilkudziesięciu.

Zjawisko to może się zmienić, jeśli sytuacja gospodarcza wpłynie na siłę nabywczą i dostępność finansowania, ale na ten moment ceny "najlepiej sprzedających się" nieruchomości trzymają się mocno, a ceny tych "najgorzej sprzedających się" opadają bardzo powoli.

Krótko mówiąc, cena jest barometrem popytu; tam, gdzie popyt jest wysoki (małe metraże), cena jest stabilna, tam, gdzie popyt kuleje (duże metraże), sprzedający muszą być bardziej elastyczni cenowo.

Rynek pierwotny czy wtórny? Popularne cechy nieruchomości w 2025

Dylemat "nowe czy używane" to odwieczne pytanie na rynku nieruchomości, które w ostatnich latach zyskuje nowe konteksty. Preferencje kupujących dynamicznie się kształtują, reagując na koszty budowy, standard wykonania, lokalizację i stan prawny.

Analizując to, jakie domy najlepiej się sprzedają, musimy spojrzeć na podział między rynkiem pierwotnym i wtórnym, bo i tu widać wyraźne zwycięzców i przegranych.

Zainteresowanie wzbudzają przede wszystkim domy z rynku pierwotnego, o powierzchni do 120 mkw., z ogrodem.

Co stoi za sukcesem tego segmentu? Przede wszystkim obietnica nowości – nieużywana instalacja, nowoczesne materiały, brak konieczności natychmiastowych remontów. Kupujący często cenią sobie komfort wiedzy, że to oni będą pierwszymi mieszkańcami.

Ważnym czynnikiem jest również standard energetyczny, który w przypadku nowych domów, zgodnych z aktualnymi normami, przekłada się na niższe koszty ogrzewania – aspekt niezwykle istotny przy obecnych cenach energii.

Dodatkowo, możliwość wykończenia wnętrz pod własne dyktando, bez konieczności usuwania "obcych" aranżacji, jest kusząca dla wielu nabywców.

A ogród? Ach, ogród... Po latach lockdownów i pracy zdalnej, kawałek własnej zieleni, nawet niewielki, stał się dla wielu Polaków priorytetem, o którym jeszcze kilka lat temu mało kto marzył, szukając tylko "czterech kątów".

Działka, nawet ta najmniejsza, daje poczucie przestrzeni, możliwość odpoczynku na świeżym powietrzu, zorganizowania grilla czy miejsca do zabawy dla dzieci – to element, który dodaje nowym, małym domom z rynku pierwotnego ogromnej wartości.

Jednocześnie, a także mieszkaniami z rynku wtórnego do 55 mkw. z dwoma, trzema pokojami, co pokazuje, że rynek "używek" bynajmniej nie umarł, a w niektórych segmentach ma się doskonale.

Sekret tkwi tutaj w metrażu i układzie pomieszczeń, które odpowiadają na podstawowe potrzeby mniejszych gospodarstw domowych, często singli, par czy młodych rodzin z jednym dzieckiem.

Dlaczego rynek wtórny? Często decyduje lokalizacja. Mieszkania "z drugiej ręki" dostępne są w już zagospodarowanych dzielnicach, blisko centrum, szkół, pracy, z rozwiniętą infrastrukturą, czego często brakuje na nowych osiedlach na obrzeżach.

Cena również gra rolę – mimo wszystko, mieszkanie o podobnym metrażu z rynku wtórnego może być tańsze niż nowe, co pozostawia budżet na remont i aranżację według własnego uznania.

Standard wykończenia na rynku wtórnym bywa bardzo zróżnicowany, od mieszkań do generalnego remontu, po te gotowe do zamieszkania, ale paradoksalnie, nawet te wymagające pracy potrafią znaleźć nabywców, jeśli cena i lokalizacja są atrakcyjne.

Kluczowa dla popularności małych mieszkań na rynku wtórnym jest ich funkcjonalność – dwa czy trzy pokoje na powierzchni poniżej 55 mkw. pozwalają na wydzielenie stref, co jest nieocenione, zwłaszcza gdy pracuje się lub uczy zdalnie.

Kupujący na rynku wtórnym są często bardziej elastyczni pod kątem stanu nieruchomości, jeśli tylko metraż, rozkład i co najważniejsze – cena – są dla nich satysfakcjonujące.

Innym czynnikiem wpływającym na wybór rynku wtórnego jest często natychmiastowa dostępność – można wprowadzić się od razu po sfinalizowaniu transakcji, bez wielomiesięcznego oczekiwania na zakończenie budowy i procedury odbioru.

Cechy takie jak balkon czy piwnica, które wydawałoby się są standardem, w rzeczywistości stają się atutami, zwiększającymi atrakcyjność nieruchomości na rynku wtórnym.

W przypadku domów na rynku pierwotnym, kluczowym elementem jest spełnienie oczekiwań pod kątem standardu deweloperskiego – oczekuje się, że "stan deweloperski" będzie naprawdę deweloperski, a nie jedynie "cztery ściany i dach".

Materiały budowlane, izolacja, okna – to wszystko są elementy, które potencjalny nabywca ocenia, porównując oferty nowych domów i decydując, który z nich najlepiej odpowiada jego wizji przyszłego miejsca zamieszkania.

Podsumowując segmenty rynku, rynek pierwotny triumfuje w kategorii małych domów z ogrodem, oferując nowość i nowoczesne rozwiązania, natomiast rynek wtórny radzi sobie świetnie w segmencie małych, funkcjonalnych mieszkań, kusząc lokalizacją i często korzystniejszą ceną zakupu.

Obydwa segmenty łączy wspólny mianownik: stosunkowo niewielki metraż, który jest najbardziej pożądany przez współczesnego kupującego, niezależnie od tego, czy wybiera się on do domu na przedmieściach, czy mieszkania w tkance miejskiej.

Decyzja między rynkiem pierwotnym a wtórnym to często kompromis między ceną a stanem nieruchomości, lokalizacją a oczekiwaniem na gotowość do zamieszkania.

Widzimy jednak, że deweloperzy i sprzedający na rynku wtórnym, którzy trafnie identyfikują i oferują te pożądane metraże i cechy (ogród w nowym domu, funkcjonalny rozkład w małym mieszkaniu), mogą liczyć na duże zainteresowanie.

Kupujący na rynku pierwotnym coraz częściej stawiają na energooszczędność i technologie sprzyjające ekologii, co staje się ważnym kryterium wyboru.

Z kolei, na rynku wtórnym, oprócz lokalizacji, ważna jest kondycja budynku, instalacji oraz historia ewentualnych remontów, co świadczy o przewidywalności przyszłych kosztów eksploatacji.

Rynek nieruchomości w 2025 roku (czy jakiejkolwiek innej przyszłej perspektywie) będzie nadal kształtowany przez te fundamentalne potrzeby kupujących – dostępną cenę, optymalny metraż i funkcjonalność, wzbogacone o pożądane atuty, takie jak przestrzeń zewnętrzna (ogródek, duży balkon) czy nowoczesne technologie.

Sukces sprzedaży leży w trafnym rozpoznaniu tych potrzeb i dostosowaniu oferty – nie chodzi o to, by mieć najwięcej metrów, ale te, które rynek w danym momencie chce i może kupić, niezależnie od tego, czy są prosto od dewelopera, czy "z duszą" z rynku wtórnego.

Zainteresowanie domy z rynku pierwotnego, o powierzchni do 120 mkw., z ogrodem, a także mieszkaniami z rynku wtórnego do 55 mkw. z dwoma, trzema pokojami dowodzi, że świadomy kupujący poszukuje konkretnego produktu, dopasowanego do swoich realnych możliwości i stylu życia, a nie po prostu "jakiejkolwiek" nieruchomości.

Kupujący na wynajem: Dlaczego wybierają małe mieszkania?

Patrząc na to, jakie domy najlepiej się sprzedają i próbując zrozumieć przyczyny tej dynamiki, nie można pominąć roli specyficznej grupy nabywców – inwestorów kupujących na wynajem.

Ten segment rynku ma znaczący wpływ na popyt na małe mieszkania i jest jednym z kluczowych czynników ich popularności.

W ostatnich latach odczuwalny jest większy popyt na małe mieszkania, ponieważ są one kupowane pod wynajem.

Dlaczego inwestorzy tak chętnie sięgają po kawalerki i niewielkie mieszkania dwu- lub trzypokojowe o powierzchni do 50-55 mkw.?

Odpowiedź jest prosta i podyktowana czystą ekonomią i rachunkiem zysków.

Małe mieszkania oferują zazwyczaj wyższą stopę zwrotu (ROI - Return on Investment) w stosunku do ceny zakupu w porównaniu z większymi metrażami.

Koszt zakupu metra kwadratowego może być podobny, a czasem nawet wyższy, ale całkowita cena mieszkania jest niższa, co ułatwia wejście na rynek inwestycyjny.

Co więcej, na małe mieszkania jest stały i wysoki popyt ze strony najemców.

Kto wynajmuje małe mieszkania? Przede wszystkim studenci, młode osoby wchodzące na rynek pracy, single, a także osoby będące w przejściowej sytuacji życiowej.

Ci najemcy często szukają przystępnej ceny najmu, a małe mieszkanie siłą rzeczy jest tańsze w utrzymaniu (czynsz, media) od większego.

Niższa całkowita kwota czynszu za małe mieszkanie sprawia, że są one dostępne dla szerszej grupy najemców, co minimalizuje ryzyko pustostanów.

Inwestor wie, że "maluch" prędzej znajdzie lokatora niż stu- czy dwustumetrowy apartament.

Z perspektywy zarządzania, małe mieszkania są też łatwiejsze w obsłudze.

Generują niższe koszty eksploatacyjne, potencjalne awarie są często mniejszego kalibru, a remonty mniej kosztowne.

Wyobraź sobie koszt wymiany podłogi czy malowania w kawalerce versus w mieszkaniu 100 mkw. Różnica jest kolosalna.

Niższy koszt inwestycyjny na start (przy założeniu zakupu bez kredytu) lub niższa rata kredytu (przy finansowaniu bankowym) w połączeniu ze stabilnym dochodem z najmu tworzą atrakcyjny model biznesowy.

Dla wielu inwestorów małe mieszkania to także sposób na dywersyfikację portfela – zamiast inwestować w jedną dużą nieruchomość, mogą kupić kilka mniejszych, rozkładając ryzyko.

Jeśli jeden lokal stoi pusty, dochód z pozostałych nadal generuje pozytywny przepływ pieniężny.

Studenci poszukują mieszkań w pobliżu uczelni, młodzi profesjonaliści blisko biur lub dobrze skomunikowanych z centrum lokalizacji, a single – wszędzie tam, gdzie jest wygodny dojazd do pracy i dostęp do rozrywki czy usług.

Małe mieszkania, często położone w miejskiej tkance lub dobrze skomunikowanych sypialniach, idealnie wpisują się w te potrzeby najemców.

Dodatkowo, rynek najmu w Polsce jest wciąż bardzo chłonny, co daje inwestorom pewność, że ich kapitał ulokowany w małych metrażach będzie pracował.

Programy rządowe wspierające zakup nieruchomości mogą wpłynąć na zwiększenie liczby kupujących "na własne cele mieszkaniowe", ale segment inwestycyjny, szczególnie ten celujący w małe mieszkania, pozostaje silnym filarem popytu.

Często spotykane pytanie od inwestorów brzmi: "Czy to się opłaci?". Odpowiedź, w przypadku dobrze wybranej kawalerki czy małego dwupokojowego mieszkania w dobrej lokalizacji, często brzmi: tak, opłaca się, i to szybciej niż w przypadku dużych apartamentów, które ciężej wynająć.

Inwestycja w małe mieszkanie to często także inwestycja w kapitał – nawet jeśli rentowność najmu nie będzie spektakularna, potencjalny wzrost wartości nieruchomości w długim terminie dodaje atrakcyjności tej opcji.

Zmniejszająca się dostępność kredytów hipotecznych dla osób bez wysokiego wkładu własnego, a także wzrost cen zakupu nieruchomości sprawiają, że coraz więcej osób, zwłaszcza młodych, musi polegać na rynku najmu, co napędza popyt na małe, przystępne cenowo lokale.

Segment mieszkań dedykowanych wynajmowi krótko- czy długoterminowemu, który skupia się głównie na małych metrażach, ma znaczący udział w obrocie rynkowym, generując stałe zainteresowanie określonym typem nieruchomości.

Nie bez znaczenia jest fakt, że banki często postrzegają inwestycje w małe mieszkania jako mniej ryzykowne przy udzielaniu kredytów inwestycyjnych, co dodatkowo ułatwia inwestorom działanie w tym segmencie.

Decyzja o zakupie na wynajem małych mieszkań jest więc racjonalną kalkulacją, opartą na analizie popytu najemców, kosztów utrzymania nieruchomości i oczekiwanej stopy zwrotu, która w tym segmencie jest często najbardziej atrakcyjna.

Rynek wyraźnie pokazuje, że większy popyt na małe mieszkania jest odczuwalny, w dużej mierze właśnie ze względu na ich popularność wśród inwestorów szukających pewnego źródła dochodu z najmu.

Podsumowując ten wątek, inwestorzy szukający zysków z wynajmu stanowią silną grupę kupujących, która skupia swoją uwagę na małych metrażach, co bezpośrednio wpływa na to, jakie mieszkania najlepiej sprzedają się w danym okresie.

Co utrudnia sprzedaż? Domy i mieszkania dużego metrażu

Jak każda historia ma swoje blaski i cienie, tak i rynek nieruchomości ma swoje "gorące" segmenty i te, które przyprawiają sprzedających o ból głowy.

Analizując jakie domy najlepiej się sprzedają, musimy równie szczerze powiedzieć, które trafiają na rynkowy "zakręt" i z trudem znajdują nowych właścicieli.

Brutalna prawda jest taka: wciąż trudno jest znaleźć kupca na większe metraże.

Podczas gdy maluchy, zarówno domy, jak i mieszkania, znikają z rynku w relatywnie szybkim tempie, nieruchomości o dużych powierzchniach czekają miesiącami, a czasem nawet latami, na swojego amatora.

Szczególnie trudno nie sprzedają się duże domy o powierzchni 200–300 mkw..

Przyczyny tego stanu rzeczy są wielorakie, ale na pierwszy plan wysuwają się wysokie koszty utrzymania, które towarzyszą posiadaniu tak obszernych nieruchomości.

Ogrzewanie kolosa o powierzchni 250 mkw., nawet przy nowoczesnych systemach grzewczych i dobrej izolacji, to wydatek nieporównywalny z kosztami utrzymania domu 100-metrowego.

Dodajmy do tego podatek od nieruchomości, koszty ubezpieczenia, regularnej konserwacji – lista jest długa i kosztowna.

Potencjalny kupiec, kalkulując koszty, szybko dochodzi do wniosku, że comiesięczne opłaty mogą pochłonąć znaczną część domowego budżetu.

Coraz więcej osób prowadzi bardziej mobilny tryb życia, podróżuje, pracuje zdalnie z różnych miejsc – wielki dom wymaga ciągłej obecności i pielęgnacji, co staje się obciążeniem.

Nie każdemu dziś potrzebna jest formalna jadalnia na 20 osób, pokój bilardowy czy pięć sypialni.

Zmiana pokoleniowa i stylu życia również wpływa na popyt – młode rodziny często preferują mniejsze, ale bardziej funkcjonalne i nowoczesne przestrzenie, z mniejszym obciążeniem obowiązkami związanymi z ich utrzymaniem.

Również najsłabiej sprzedają się mieszkania o dużym metrażu, a szczególnie te powyżej 80-100 mkw.

Argumenty są podobne jak w przypadku domów – wysoki koszt zakupu i wysokie koszty utrzymania (czynsz, media), które w dużej wspólnocie mieszkaniowej potrafią być znaczącym obciążeniem.

Duże mieszkania często kupowali kiedyś zamożniejsi klienci, ale ta grupa jest mniej liczna niż osoby szukające mieszkań o średnim lub małym metrażu.

Dodatkowym utrudnieniem w przypadku dużych mieszkań, a często i domów z rynku pierwotnego, jest ich stan – najsłabiej sprzedają się... mieszkania w stanie deweloperskim, zwłaszcza te o dużym metrażu.

Kupno nieruchomości w stanie deweloperskim oznacza konieczność poniesienia znaczących dodatkowych kosztów na wykończenie – podłogi, ściany, drzwi wewnętrzne, łazienki, kuchnia, oświetlenie.

Przy dużym metrażu te koszty idą w dziesiątki, a nawet setki tysięcy złotych, co dodane do ceny zakupu, czyni taką inwestycję mało atrakcyjną dla wielu potencjalnych nabywców.

Ludzie są coraz bardziej zabiegani, cenią swój czas i wolą kupić nieruchomość gotową do zamieszkania lub wymagającą jedynie niewielkiego odświeżenia, niż wchodzić w długotrwały i kosztowny proces wykończenia od podstaw.

Stan deweloperski w dużym metrażu to podwójne wyzwanie – duży koszt początkowy plus duży koszt wykończenia, co w efekcie tworzy barierę nie do przejścia dla większości poszukujących.

Sprzedający takie nieruchomości często napotykają na mur – brakuje chętnych, a ci nieliczni są zazwyczaj zainteresowani tylko wtedy, gdy cena ofertowa jest znacznie obniżona w stosunku do kosztów poniesionych na zakup i planowane wykończenie.

Duże, stare domy wymagające remontu to kolejny przykład trudnej w sprzedaży nieruchomości. Potencjalni kupcy boją się ukrytych wad, kosztów i skali prac, jakie trzeba będzie wykonać.

To nie tylko kwestia ceny remontu, ale też logistyki, czasu i stresu związanego z prowadzeniem takich prac.

Mimo, że marzenia o "wielkim domu z duszą" wciąż drzemią w wielu, racjonalne kalkulacje często biorą górę, skłaniając do wyboru mniejszej, nowszej lub już wykończonej nieruchomości.

Duże mieszkania na rynku wtórnym, zwłaszcza te w starszych kamienicach czy blokach z wielkiej płyty, często wymagają kompleksowej modernizacji, co odstrasza kupujących, którzy woleliby kupić coś mniejszego, ale gotowego do zamieszkania.

Oprócz metrażu i stanu technicznego, utrudnieniem bywa też nieatrakcyjna lokalizacja dużych nieruchomości, zwłaszcza domów – czasem są to posesje oddalone od centrów miast, bez dostępu do komunikacji publicznej czy lokalnych usług, co dodatkowo ogranicza grono potencjalnych nabywców.

Rynek wyraźnie faworyzuje mniejszą skalę, która jest postrzegana jako bardziej ekonomiczna, łatwiejsza w utrzymaniu i lepiej odpowiadająca na aktualne potrzeby i możliwości finansowe przeciętnego Kowalskiego (bez nazwiska oczywiście).

Zmaganie się ze sprzedażą dużego metrażu wymaga od sprzedających dużej cierpliwości, elastyczności cenowej, a czasem kreatywnych rozwiązań, jak np. próba podziału dużej nieruchomości na mniejsze, niezależne lokale.

Jednak w większości przypadków, domy o powierzchni 200–300 mkw. i duże mieszkania pozostają na listach ofertowych najdłużej, będąc swoistym barometrem problemów segmentów rynku z nadmiernym metrażem.

Sprzedający, którzy tkwią w nierealnych oczekiwaniach co do ceny za taką nieruchomość, mogą zastygnąć w tej sytuacji na bardzo długo.

Inwestowanie w duże nieruchomości, zwłaszcza pod wynajem, również wiąże się z wyższym ryzykiem i trudnością w znalezieniu stabilnego najemcy na dłuższy okres.

Podsumowując, duży metraż i stan wymagający znaczących nakładów finansowych na wykończenie lub remont to główne czynniki, które czynią sprzedaż nieruchomości prawdziwym wyzwaniem w dzisiejszych realiach rynkowych, diametralnie odmiennie niż w przypadku małych, "chwytliwych" metraży.